Carmen
Proust’un “Geçmişi hatırlama gayretimiz nafile, zihnimizin bütün çabaları boşunadır. Geçmiş zihnin hakimiyet alanının, kavrayış gücü dışında bir yerde, hiç ihtimal vermediğimiz bir nesnenin (bu nesnenin bize yaşatacağı duygunun) içinde gizlidir.” satırlarını referans alan genç kadın için bir yaz günü, nostaljik “nesne” dizeler ve bir somut anıdır.
Inspired by Proust’s’ phrase: "It is a labour in vain to attempt to recapture our past; all the efforts of our intellect must prove futile. The past is hidden somewhere outside the realm, beyond the reach of intellect, in some material object (in the sensation which that material object will give us) which we do not suspect.”, a young woman sets the nostalgic ‘object’ as verses of poetry and a summer day memory.
Director / Cinematographer : Ali Kanıbelli
Starring: Lara Lakay
Narration & Text: Lara Lakay
Music: Shook - First Memmory
Everything is possibly and probably against gravity in this little town.
And it’s been proven with an apple from a paradise.
You fell down. You’re in the same earth with me. You’re here.
You are lying on my lap, this moment all the men whom I fell for their names and verses of poetry are lying on my lap with their beloved ones and their veterans of love.
You’re the first one I’ve seen then I saw them. The greatest lovers. Our beliefs change, I change, the spirit is changing.
It could have been one of the best scene of film history if it had rain.
My feet are bigger on the ground. I’m the biggest superman of Nietzche now.
A summer day, the God is sitting next to us on our right and on our left, right here right now.
Her şey, yerçekimine karşı muhtemel bir karşı duruşa geçti bu küçük kasabada.
ve bir cennet elması ile kanıtlandı
yere düştün
benimle aynı yeryüzündesin,
buradasın.
kucağımdasın, şuan birkaç adını, bin küsür dizesini sevdiğim hangi adam varsa sevdikleri ve gazileriyle kucağımda.
Ben ilk seni, sonra onları gördüm.
en güzel sevenleri.
inançlarımız değişiyor, "ben" değişiyor, ruh değişiyor.
yağmur yağsa, en güzel sahnelerinden biri film tarihinin.
bu topraklara daha büyük ayaklar basıyor.
Nietzche’nin en üstün insanıyım artık.
bir yaz günü,
tanrı tam olarak burada, bu saniye içinde, sağımızda ve solumuzda oturuyor.
Shot on Sony a7s2, canon FD & sony zeiss lenses